Komt het voorjaar eraan?

Donderdag, 27 februari

’t Is alweer eind februari. De kou is uit de lucht en de vorst uit de grond. We hebben alweer een hoop werk verzet in de tuin. De vogels fluiten dat het een aard heeft, muizen saboteren onze tuinpaden (we nemen wraak!) en er wordt druk gesnoeid, gezaagd, ingekort en –gewiekt en weggewerkt. Volgens ons komt er geen Elfstedentocht binnen nu en 8 maanden, dus beginnen we weer aan de boot-vaarklaar-maken te denken. Vandaag op jacht geweest naar anti fouling. Wat er bij ons on zit is in Europa niet te koop: er moet dus wat anders op. De vraag is dan of dat hecht of dat je een primer er tussen moet zetten. We denken het gevonden te hebben.


Donderdag, 8 maart
We waren uitgenodigd om een dagje Hiswa mee te draaien en ons e-boek “Plannen in het zand” te promoten op de stand van L.J.Harri. Zo’n uitnodiging nemen wij natuurlijk graag aan en al helemaal als je entreekaarten en een parkeerkaart daarbij ontvangt. Dat we onderweg in een verkeersinfarct raakten bij Amersfoort mocht de pret niet drukken. Rond elf uur stapten we de beursvloer op en maakten even een rondje langs het Zeilen Theater, de Nederlandse Vereniging van Toerzeilers en natuurlijk de stand van L.J.Harri. Daar konden we onze jassen en rugzakken kwijt want we lopen standaard met een haffeltje gedrukte boeken rond. Jan Maat, René Vleut, Klaas Jan Hoeve en alles-regelaar Ria Verhoeven begroeten ons. Het was rustig op de beurs, te rustig vonden we. Waar het wel druk was was in het Zeilen Theater en al helemaal tijdens het gesprekje wat Laura Dekker daar hield met K. J. Hoeve! Maar ook op de stand van L.J.Harri, waar onze vriend Henk de Velde ook zijn boeken stond te promoten, was het druk. Laura liet zich na haar optreden in het Theater niet meer zien en op mijn vraag aan KJ meldde hij me dat ze op het kantoor van de RAI aan haar huiswerk bezig was. Dat komt wel goed met het Zeilmeisje! We hebben samen, maar ook afzonderlijk wat rondjes beurs gesjouwd. Veel sloepen, heel veel sloepen, weinig kajuitzeiljachten en dat vinden we toch wel jammer! Waar we ook tegenaan liepen was de nieuwe uitvoering van de EFSIX. Daar word ik toch wel heel blij van! In 1977 en -78 heb ik dit zesmeterjacht verkocht in Europa en dat was een heel hectische tijd. 80.000 kilometer per jaar met een boot achter de auto door Europa rossen en zeilen op een hele hoop verschillende meren en zeeën! Maar ook een geweldige tijd (achteraf). Om een uur of zeven hadden we het allemaal wel gezien en hebben we ons afgemeld bij alle bekenden. We waren nog mooi op tijd thuis om de uitslag van “Wie is de Mol” mee te maken.
Alles bij elkaar: een geweldige dag voor een stelletje pensionado’s. En oh, wat willen we weer graag gaan varen!



Vrijdag, 9 maart
We waren uitgenodigd bij R&A in Goirle, die hadden we ook al lang niet gezien. Nu wilde het toeval dat in het de Pont Museum in Tilburg een expositie loopt van Ai Wei Wei die een hele hoop publiciteit heeft veroorzaakt. Op onze vraag of ze zin hadden om de expositie gezamenlijk te bezoeken volgde een enthousiaste reactie. Ze waren nog nooit in het de Pont museum geweest (ze wonen er 10 kilometer vanaf, maar zo gaat dat!) en we hadden een aanbieding op onze Museum Jaarkaart dat je een introduce per kaart mocht meenemen: kat in ’t bakkie dus. To make a long story short: eigenlijk draait die expositie maar om 5 objecten en dat in het kolossale museum. In andere woorden, het viel een weinig tegen. Maar goed gezelschap maakt een heleboel goed. Na een uitgebreide gourmet-schranspartij waren wij plusminus middernacht weer ten huisje Koster.


Zaterdag en zondag , 10 en 11 maart
Neef Bert had het plan opgevat om ons een met een bezoek te vereren en dat vonden wij wel een goed plan. Zaterdagmiddag brachten we door met gezellige kout, een soepel drankje en veel gespreksonderwerpen. Een daarvan was het museumbezoek van gisteren. Bert bleek ook een museumenthousiasteling te zijn en met onze suggestie dat het Kröller Müller toch wel redelijk dichtbij ligt was de planning voor zondag gauw rond. De logistieke afhandeling om binnen te komen in het Park de Hoge Veluwe verliep een beetje chaotisch, maar eenmaal door de slagboom na afdracht van de nodige pecunia, werd het onmiddellijk een feestje. Wat een prachtig park! Vele landschappen trekken aan je voorbij als je langzaam rijdend naar het museum toe toert. Wij zijn er allebei al eens geweest, maar voor Bert was het nieuw. Hij (wij ook) keek zijn ogen uit! Vele schilderijen van Vincent van Gogh, maar ook Bart van der Leck, Piet Mondriaan, Charly Toorop, Fernand Leger, Isaac Israëls en ga zo maar door: het is een groot feest! Na een paar uur rondsjouwen hebben we nog even een blik geworpen in de beeldentuin, maar daar waren veel beelden nog vorstvrij verpakt en dat was natuurlijk jammer. Maar alles bij elkaar: een groot feest en een aanrader voor iedereen die van kunst houdt! We hebben Bert netjes op de trein gezet en wij zijn nog even doorgereden naar de Arnhemse tak om wat van zolder te halen. Kleindochter Eline smeekte ons (please, please, please) om te blijven eten. Dat hebben we toen met veel genoegen ook maar gedaan. Tja, als je kleindochter dat vraagt en papa en mama vinden het ook gezellig, wie zijn wij dan om dat af te slaan!


Dinsdag, 12 maart
Als je toch zo'n recensie krijgt, begin je wel te blozen!

Boekrecensie: “Plannen in het zand”, Hans Koster
– 12/03/2012
Posted in: Featured, Reviews, Vertrekkers Info Nieuws Blog
Plannen in het zand. Hans Koster zeilde samen met zijn Anneke in vier jaar een uitgebreid rondje Atlantische Oceaan & Carieb met hun ‘Zwit’, een Bavaria 38/3. Van hun reis is inmiddels een boek verschenen dat zowel in papieren als digitale vorm te verkrijgen is voor een vriendelijke prijs. VI mocht ‘Plannen in het zand’ lezen en droomde heerlijke uurtjes weg bij de prachtige, humoristisch beschreven avonturen van Hans en Anneke.
Hans beschrijft in ‘Plannen in het zand‘ niet alleen de mooie en leuke kanten van de reis, hoewel die er in overvloed zijn. Hij is ook eerlijk over de minder leuke kanten: tegenvallende oversteken, het in- en uitklaarproces dat lang niet overal even soepel verloopt, krabbende ankers, de soms ronduit vervelende boatboys, het uitrijden van een storm en zeeziekte, waar vooral Anneke last van heeft. Kortom: een eerlijk beeld van een reis waarbij tussen alle jaloersmakende verhalen, mooie ontmoetingen, Caribische avonturen en gezellige Happy Hours met mede-cruisers ook de soms wat minder leuke kanten van het zeezeilersbestaan eerlijk aan bod komen.
De Zwit-crew geniet van het avontuur en weet met een gezonde dosis humor en relativeringsvermogen prima om te gaan met de minder leuke kanten. In ‘Plannen in het zand‘ schetst Hans een compleet beeld, doorspekt met humor, interessante details en weetjes die je niet terug zult vinden in de Pilots. Voor zeilers die binnenkort richting Atlantic / Carribean vertrekken is ‘Plannen in het zand‘ een absolute aanrader, maar ook als je gewoon eens eerlijk wilt horen hoe het nu écht is om een paar jaar te gaan zeilen of gewoon lekker ontspannen wil wegdromen bij mooie verhalen over verre bestemmingen is het boek absoluut de moeite waard.
‘Plannen in het zand‘ bevat enkele prachtige kleurenfoto’s en is toegankelijk geschreven: geen gepolijst verhaal van een broodschrijver maar een positief, eerlijk en humoristisch reisverslag van een zeezeiler die weet voor wie hij schrijft en dat heerlijk weg leest.
Het boek is verkrijgbaar als .pdf voor slechts € 9.95 (zie hier onder) of in papieren vorm via Hans en Anneke zelf, email hiervoor naar info@zeilbootzwit.nl. Het enige nadeel aan ‘Plannen in het zand‘ is dat de digitale versie alleen als .pdf verkrijgbaar is; prima geschikt om op bijvoorbeeld je iPad, tablet of laptop te lezen, maar minder geschikt voor sommige (eInk-) e-readers.