We zijn weer terug

We hebben nog steeds veel vraag naar ons boek: Plannen in het zand. Het is te bestellen vanaf 12,95 op de volgende site: http://www.pumbo.nl/boek/overzicht.php?q=plannen+in+het+zand


De site om de Zwit te volgen tijdens deze Scandinavië reis is:
www.shiptrak.com. Bij call sign invullen: PA3AAL, dan bij View: All


De oude site van onze 4 tropenjaren (op veler verzoek) kun je vinden op: http://zeilbootzwitoud.beta.iwink.nl/bericht/304





Donderdag, 1 september
Alblasserdam – Dintelsas
Na een heerlijke rustige overnachting werden we vanmorgen wakker met een stralende zon en vrijwel geen wind: hoe bestaat het. Om kwart voor tien lagen we voor de brug over de A15 bij Alblasserdam die keurig om 10:00 uur draaide. Daarna hadden we een uur en zestien minuten de tijd om bij de spoor- en verkeersbrug van Dordrecht te komen en dat is natuurlijk appeltje-eitje. Ook die bediende keurig op tijd. Om 12:30 uur zijn we op het Hollands Diep in KORTE BROEKEN! Niet te geloven, de zon schijnt, er is een beetje (niet zeilbare) wind en wij willen gewoon naar de haven. Op motor dus, daar zijn we inmiddels ook wel aan gewend. De Volkeraksluis werd om 14:00 uur genomen. We meerden af aan de andere kant om Grijs van zijn achterlijke positie te verhuizen naar zijn voorlijke plekje: op z’n kop voorop. Tja, dan is het nog maar een paar mijl naar de Manderssluis. Het licht stond op groen voor ons maar er lag wel een dik binnenvaartschip met z’n neus recht voor de sluis aan de andere kant. Ik ben niet zo van m’n recht nemen maar in dit geval zag ik dat hij stil lag. Dus gas op de plank en de sluis in. Het paste, maar daar is ook alles mee gezegd. We konden zowaar onze box ook nog vinden, maar wat we niet konden vinden waren onze aanleglijntjes: die lagen mooi groen en bruin te wezen in het water. Jammer. Voor mij was prioriteit #1 de auto aan de praat zien te krijgen. Nadat de accuklemmen erop gezet waren zei het motortje: Brrrrr en lopen als een zonnetje. Edoch, toen ik probeerde hem te verplaatsen had ik in de peiling dat niet alle wielen van plan waren mee te werken. Ergo: linksachter weigerde dienst. Die zat dus hermetisch vastgeroest. Ik ken het trucje, we hebben het eerder meegemaakt, krik eronder, wiel eraf en met een hamer klappen uitdelen op de remtrommel zodat de vastgeroeste remschoenen/-schijven weer in beweging komen. Het werkte niet. Dus weer op de krik en weer hameren: zelfde resultaat. Ondertussen werden van alle kanten hulptroepen ingevlogen en les #1 was: nooit je handrem gebruiken als je langere tijd weggaat. Afijn, nadat ik het geprobeerd had met heen en weer wiegelen het wiel op andere gedachten te brengen en het ook niet lukte, ging ten derde male de auto op de krik en het wiel eraf. Een klap verder hoorden we ineens een luide ploink en het wiel draaide weer! Weer een uitdaging opgelost! Met zoiets wil ik ook niet naar mijn bedje trouwens. Een feestrondje gereden en alles functioneert weer. Man, daar word ik wel vrolijk van.
Dus, we liggen weer in onze vertrouwde jachthaven en deze reis met missie “Koster-Eilanden” is ook geslaagd. Dat we bedroevend slecht weer hebben gehad zal niemand verbazen. We hebben in de ruim drie maanden 1.525 mijl bijgeschreven op het log, maar tel er maar een paar tientallen bij op vanwege het slecht functioneren van het log in het begin.
De totaallogstand van ons scheepje is 24.888 mijl.
Vanmorgen op de radio: “sinds 1906 is er nog nooit zo’n natte zomer geweest” hebben wij weer.



Vrijdag, 2 september
Dintelmond thuishaven
Dat was vanmorgen dus uitslapen, nou, voor mij dan, Anneke is meer van de vroege uurtjes. De boot moet leeg, alles eraf wat we niet meer nodig hebben de rest van het jaar. De natte cellen moeten schoon, de boeken nakijken (wat is geleend, wat moet naar huis en wat kan verkocht worden), de zeekaarten en boeken uitzoeken en ook naar de auto, klussen te over. Vermeldt dient te worden dat het schitterend weer is, volop zon en een beetje wind uit wisselende richtingen. Cyclonic heet dat op het Engelse weerbericht. Vroeger, toen we nog niet beter wisten, dachten we dat er cyclonen aan zaten te komen, maar dat is dus niet zo. Op de haven hier en daar een praatje gemaakt, even naar Dinteloord voor wat boodschappen en toen werd het ook wel weer tijd voor een opkikkertje/afzakkertje. Daarna besloten we maar een hapje te gaan eten als afsluiting van onze Scandinavië-trip. Dat werd Restaurant/kroeg “OVERSTAG” bij Waterkant Ships. We hebben er een maand of drie geleden ook gegeten en dat was voortreffelijk. Vandaar dat we er maar weer eens gingen kijken. We hebben heerlijk gegeten! Nu aan de koffie en er is nog steeds geen internettoegang.


Zaterdag, 3 september
Dinteloord – Monster – Arnhem
Stralend weer! We weten niet wat ons overkomt. We hebben nog veel laatste dingen in de auto te werpen, de boot schoon maken van binnen, de kuiptent erop. We kijken een beetje weemoedig achterom als we van de boot weglopen naar onze auto. Deze trip zit erop. Mixed feelings. We hebben het niet getroffen met het weer, maar we waren ook niet de enigen. Veel geklaag, weinig positieve berichten van vakantiegangers. Begeleid door Truus rijden we naar het Westland, naar Bart en Saskia. Om hun weer te zien en om hun nieuwe pronkstuk (de keuken) te bekijken. Heel fraai, er zijn geen andere woorden voor. In de middag verder naar Arnhem naar Steven, Mirjam, Eline en Nord. Een heel hartelijk weerzien, een boel knuffels van de kleinkinderen die ons gemist hebben. Daarna en prima BBQ in een prettige temperatuur. Om 22:00 uur rijden we naar ons huis en onderweg komen we tot de conclusie dat we de sleutel van het park niet bij ons hebben. Terug, aanpakken en rijden maar weer. De stofspinnen hebben de afgelopen maanden echt hun best gedaan! Maar eerst maar eens een bedje opmaken. We hebben heerlijk geslapen (doen we aan boord ook, maar is toch anders). Onze Scandinavië trip zit erop, we zijn weer thuis!