He he, 't land uit...

Als je ons boek Plannen in het zand wilt bestellen: zeker doen. Ga naar www.pumbo.nl/planneninhetzand. Ook als E-book!


Woensdag, 8 juni
En zo kwam het: we voeren om 08:00 uur de haven van Norderney uit. Het regende zachtkens. Maar wij zijn geen watjes: we gaan gewoon. Drie kwartier later zitten we VAST in de vaargeul tussen de groene en rode tonnen! Kolere, dat is niet lekker. De Zwit bonkte een paar keer ongenadig over een zandricheltje. Dan weet je dat er dus een wasbord onder je ligt op 1,85 meter. Afijn, 20 minuten later zijn we weer helemaal op diep genoeg water en varen we op motor en zonder zeilen koersje ongeveer 70 graden. Het regent nog steeds zachtkens. Het zicht is ronduit belabberd en de navigatie vraagt veel aandacht. De kajuit is bezaaid met zeekaarten van de Friesische Insel en de laptop die de hoofdlijnen aangeeft. Om kwart voor twaalf, jawel, het regent zachtkens, kunnen we de zeilen hijsen en maken we een beetje meer snelheid door de combinatie van motor en zeil. We vinden de aanloopboei waar we op mikken voor het begin van de betonde Elbe-route. De snelheid over de grond neemt toe en we blazen de Elbe binnen. De groene tonnen houd je links (da’s niet normaal, maar hier wel) en je vaart dus net naast de vaargeul. En in die vaargeul zitten dus de echt grote jongens en daar wil je niet tussen varen! We zijn nog een mijltje of tien van Cuxhaven af, we hebben de genua al ingerold want de klapperde teveel, en de Zwit maakt een spontane gijp. Die had ik al zien aankomen, maar de puist wind die er achter aankwam ook. Anneke stuurt de Zwit met de kop in de wind en de stroom, ik dans de cha cha cha op het dek om het zeil vast te zetten en Anneke draait weer terug op de oude koers. Goed dat we geen zeil meer hebben, het begint ineens te blazen, niet leuk meer. Om 17:30 uur verkennen we de ingang van de Stadt Hafen van Cuxhaven en in de regen meren we af in een vrije box.
Wat een vervelende rit, door de voortdurende regen gewoon een kouwe grap. Rondom was er niets te zien, dan wordt het toch erg eentonig. En dat alles met de motor bij. Bahhh.


Donderdag, 9 juni
We hadden het toch allebei heel serieus berekend! Als je met laagwater Cuxhaven de Elbe opvaart richting Hamburg heb je stroom mee, dat was het idee. Om half twee draaien we de Zwit de gemeentelijke jachthaven uit en meteen de Elbe op. Wat denk je? Zwaar stroom tegen! 3,3 – 3,4 m/u lopen we over de grond! Door het water maken we 6 tot 6,5 knoop. We beseffen dat we te vroeg van start zijn gegaan. Maar ja, je bent eenmaal los en onderweg, dus ga je maar door. Er zat een Zweeds X-Yacht bij ons in de buurt en die heeft het dus ook net zo fout als wij. Op de hand sturen was verplicht: harde wind van achter en golven van schuin achter. Maatje houdt daar niet van. Wij ook niet trouwens. Na een uur of twee kentert het tij en gaan we zachtjes maar zeker sneller over de grond. Om 17:15 uur liggen we voor de sluis van Brunsbüttel en om 17:45 uur liggen we afgemeerd met de neus aan de steiger en met een lijn naar achteren op een boei. Prima plekkie! We verbazen ons over het aantal boten wat er nu al ligt. 6 jaar geleden lagen we hier met een paar bootjes, ook in het voorseizoen en nu is het gewoon druk. Achteraf (want we hebben best gebaald van de foute getijberekening) zijn we toch wel erg blij dat we hier op tijd zijn aangekomen. Ieder nadeel heb ze voordeel, zullen we maar zeggen. Ondertussen is het gewoon barstensdruk!


Vrijdag, 10 juni
Mirjam heeft vandaag haar bul-uitreiking! Dan mag ze MA achter haar naam zetten. Dat ziet er zo uit: Mirjam Koster M.A. Chique hè?
We hadden al besloten een dagje te blijven liggen. Mede ingegeven door een vervelende pijn in m’n onderrug, wat ik gisteren heb opgelopen. Vanmorgen vroeg liep de haven al leeg, de meeste boten vertrekken op tijd om naar Holtenau te komen, het einde van het Nord Ostsee Kanal. Dan zit je ook bijna in Denemarken. Een SMS van Ron leerde ons dat ze met z’n 333 veilig aangekomen waren in Mandal, Noorwegen. We zijn benieuwd naar hun verhalen.
Lekker alles relaxed vandaag. Anneke doet een handwasje, ik sjouw wat af met jerry cans en geef de motor een nakijkbeurt. In het motorruim is alles in orde. Dan, na de koffie, Brunsbüttel maar eens in. Er zit een Aldi vlak bij en een Edeka iets verder, wat heb je nog meer nodig. Onze buren, Ad en Els, wilden heel graag ons boek kopen en daar zeggen we geen nee tegen! We hebben er nog maar twee bij ons die we kunnen slijten. Ik denk dat ik de prijs maar verhoog, het wordt onderhand een uniek boek ;-). Met m’n rug gaat het goed overigens.
Weer een SMSje: Mirjam is Cum Laude geslaagd, geweldig, wat een kanjer!


Zaterdag, 11 juni
Ook de buren van Ad en Ela, die we inmiddels een beetje beter kennen, hebben ons boek gekocht! World famous!
Vanmorgen om twintig over negen gooiden we los in Brunsbüttel. Je hoeft hier niet te betalen, er is wel stroom en aan water kun je ook komen, maar geen havenmeester te zien, apart.
We zijn net los: regen. Zo’n vervelende, koud makende drizzelregen, jechhh. Dan kan ons er niet van weerhouden te gaan varen. Anneke had tijd voor haar favoriete hobby: toiletten schoonmaken. Maar die was wel binnen!
We werden opgelopen en voorbijgelopen door drie hele grote jongens, mar die moesten bij de eerste de beste Weiche (wijkplaats) inhouden en stoppen om tegenliggers te kunnen laten passeren. Dat grapje gebeurde tot drie keer toe! Twee keer konden we via de stuurboordwal langs die schepen kruipen, maar de derde keer lagen ze zo dicht tegen de kant dat dat niet meer lukte: dan maar aan hun linkerkant voorbijlopen. Da’s best spannend. Na 66 kilometer is de ingang naar Rendsburg. We tuften door tot het einde en daar ligt de RVR, de Regatta Verein Rendsburg. EWerst diesel en water getankt en toen achteruit een box in met de kop op de wind. Liggen. Ad en Els met de Dusit Laguna komen ook binnen. We drinken wat, we praten wat, we eten wat en er is alweer een dag voorbij. We hebben 36 mijl gevaren in 6 uur: mooi gemiddelde.


Zondag, 12 juni.
Een praatje op de steiger met onze Nederlandse buren, ze hebben veel tijd om een lekker stuk weg te varen. Ik mag weer een mast in, die van hun, want er zit wat vast bij de voorstag en de genuaroller. Ach, je helpt elkaar. Ze hebben ondertussen ons laatste boek gekocht, we hebben niets meer aan boord. Dus na de lunch bij Gert-Jan en Annette de mast in, fototoestel mee en een paar stuks gereedschap. Ze varen hun voorzeilen op een de voorstag en niet in een profiel, zoals wij dat hebben, aan leuvers. De top van het zeil zit vast met een harpje aan een wartel die door de val omhooggetrokken wordt. En daar zat het probleem. Dat harpje had zich vastgeklemd en daardoor kon het zeil niet meer naar beneden. Het moest echt met grof geweld want iets los wrikken zat er niet in: de wartel draait gewoon mee. Het lukte! Gert-Jan, maar ook Annette, dolblij en dat staken ze niet onder stoelen of banken. Leuk als je op die manier iemand kunt helpen. Ze nodigden ons uit voor een drankje op het eind van de middag.
Zie www.zeilschipjanjan.nl.
We hebben een dagje bijgeboekt, maar dat had je wel begrepen. Anneke heeft de was weer schoon in de kast. We hebben een leuke wandeling gemaakt door Rendsburg en ik mag weer even wat schrijven: we gaan zo eten.


Maandag, 13 juni
Het lukte ons zowaar om om 09:00 uur de touwtjes los te hebben. De Dusit Laguna dreef ook al rond en maakte twee rondjes. Dat blijkt te moeten om de windmeter aan de praat te krijgen. Na anderhalve mijl tuften we het NOK op. Tsja, en dan is het gewoon door torren tot je bij de sluis van Holtenau bent. En daar waren we om 12:15 uur, de sluis stond open, we meerden af aan de DL (da’s makkelijker) en Ad en ik liepen naar de Schleusenmeister om de benodigde Euri te betalen als aflaat voor het gebruik van het Nord Ostsee Kanal. € 18,- was de schade. Maar het ging allemaal zo snel dat we gewoon hard moesten werken om het schip klaar te maken om te kunnen zeilen! Het grootzeil erop en proberen maar: er stond te weinig wind om een beetje snelheid te kunnen maken, dus moest Volvo een beetje helpen. Het doel was Wendtorf, want daar waren Ad en Els nog nooit geweest en wij ook niet. Via een smal betond geultje konden we het aanlopen. Wat een krikkemikkig oud zooitje: steigers die met verrotte plankjes aan elkaar vast zaten, bar en boos. We hebben een wandeling gemaakt naar Wendtorf en naar plaatsje iets verder op. ’t Was allemaal niet zoveel. Het havengeld is hier €14,- en je kan er 24-uur internet bijkopen voor € 2,- en dat is goedkoop. Morgen willen we naar Burgstaake op het voormalige eiland Fehmarn en dat wordt onze laatste Duitse haven.


Dinsdag, 14 juni
De weersvoorspellingen bleken te kloppen: 10-15 knopen wind uit het westen. Niet slecht, want we willen naar het oosten. Vannacht heeft het best gewaaid en fors geregend maar dat vinden wij geen probleem. In ons vorige leven in de Caribbean moesten we als een speer alle raampjes dicht doen, maar hier hebben we nog niet zoveel raampjes openstaan. Om 09:10 uur gingen de lijntjes los en voeren we de Kieler Förde op. Na het geultje rechts af en ongeveer op koers gaan liggen. Van Ad hoorden we dat er waarschuwingen afgegeven waren voor schietoefeningen, daar hebben we dus niets van gehoord of gezien. De koers was recht voor de wind en daar hebben we een hekel aan. We gaan dan een stukje hoger varen en na een paar uur gijpen op de andere boeg. Het pakte bij ons niet zo goed uit. De Dusit Laguna voer een rechte koers en bleek uiteindelijk iets eerder in Burgstaaken te zijn als wij. Shit!!!
Onder de Fehmarnbrug door is toch spannend, je weet dat ie 20 meter hoog is en dat wij 17 meter hoog zijn, maar toch. Een betonde geul leidt dan naar Burg Tiefe en Burgstaaken op het voormalige eiland Fehmarn. Het laatste stuk ging op halve wind en je zult het altijd zien: de wind trekt aan tot 25 knopen en dat met vol tuig! De DL riep op dat ze een plekje voor ons hadden en zo kwam het ook uit. We hebben even de omgeving van de haven verkend, een drankje gedronken en daarna een potje gegeten aan boord. De wind is inmiddels een stuk afgenomen en we liggen hier prima. Aankomst 15:45 uur met 39,3 mijl op de teller.


Woensdag, 15 juni
De dames gingen op de vouwfietsjes naar Burg om de nodige aankoopjes te doen. De heren verveelden zich ook niet en bezochten de watersportwinkel van Weiland aan de haven. Ik had een aardig boodschappenlijstje, zoals daar zijn: een boegladdertje, staaldraadklemmen, 2 x een blokje en 2 x blokje met hondsvot (daar kun je een touwtje aan vast knopen) en 15 meter 6 mm lijn. Ad kocht VC17 extra anti fouling voor een zeer sympathieke prijs.
Ik wilde de dinghy achter tegen de spiegel op kunnen takelen, vandaar deze noodzakelijke onderdelen. Het boegladdertje heeft de goedkeuring van Anneke gekregen: zij moet er op kunnen staan om touwtjes aan bomen en rotsen te kunnen bevestigen. Na de lunch hebben we (Anneke en ik) fietsen gehuurd, Ad en Els hebben goede vouwfietsen aan boord, en hebben een stukje van Fehmarn verkend. Erg leuk, fietspaden tussen de akkers door, lekker rustig. In Burg hadden de dames een winkel ontdekt waar wijn in pakken werd verkocht en daar zijn we even binnengewipt. Met 6 liter wijn de man verder op de fietsen, een consumptie op een terrasje en op de pedalen voor het laatste stukje. Fietsen inleveren en naar de boot. Ik mocht bij Ad en Els de mast weer in: z’n bakboordzaling had de neiging steeds af te zakken: een draadklemmetje erop en klaar. Ook de andere kant maar gedaan. Da’s wel de derde keer deze trip dat ik boven in een mast bivakkeer! Overigens was het gewoon lekker weer vandaag, ook wel eens het vermelden waard.


Donderdag, 16 juni
Het zag er vanmorgen niet lekker uit. Het heeft vannacht hard geregend. En dan lig ik natuurlijk te denken of de dinghy niet te veel water binnen krijgt achter op de Zwit. Maar dat viel allemaal mee. Maar het weer niet. Harde wind uit oost, stormwaarschuwingen en zware windstoten. Anneke en ik waren er gauw mee klaar: dat wordt blijven liggen. Nou is dat hier geen straf, je kunt alle kanten op en het ligt hier gezellig. Er was weer eens het een en ander kapot en Weilandt had precies de goede spullen. Anneke vond een vochtplek stuurboord achter en dan moet er gezocht worden. De gastank heb ik laten vullen voor € 4,70. Na de lunch zijn we naar het U Boot Museum geweest. Het museumpje op zich was niet zo interessant, maar het vrijelijk dwalen door een onderzeeër was erg apart. Wat een compacte sigaar. Die hier stond was de U 14 geweest, 22 man opvarenden en een kruip door sluip door, niet filmen. Wel te fotograferen overigens. Complexe machine, zo’n onderzeeër. Daarna langs de visboer, Burgstaaken is een vissersplaats, om 2 verse schollen te kopen. En vers waren ze! Els en Anneke hebben nog een eind gelopen. Bij A&E een opzakkertje genoten en daarna bij ons aan boord aan de schol: heerlijk!