We zijn weg....

Maandag, 16 mei
Gisteren hadden we een volle bak: Bart en Saskia, Steven en Mirjam en Nord en Eline waren bij ons bezoek om afscheid te nemen. Met z'n achten een uitgebreide lunch en 's avonds met Bart en Saskia een heerlijke ovenschotel met witlof, gehakt, aardappelpuree en mango chutney. Daar over heen gesmolten, geraspte kaas. Handige schotel: je kunt alles van te voren klaarmaken. Dan in de oven en twintig minuten later is het smullen geblazen.
Anneke en ik zitten beiden nog aan de papieren zakdoeken: een keer blazen en rijp voor de afvalbak. Waar komt al die snot vandaan? Daarbij heb ik een heel irritant kuchje waar ik ook maar niet vanaf kom. Eerlijk gezegd heeft het bij mij een beetje met spanning te maken. Soms heb ik dat.
Maar goed, vanmorgen op een nette tijd uit de veertjes en aan het werk. De laatste klussen moesten opgeknapt worden. De laatste was gedraaid, voor de laatste keer even stofzuigen, de zonwering naar beneden, schuur afsluiten, alle tassen in de auto.... Oef, we zijn klaar om te vertrekken! Onze bosbungalow wordt afgesloten en we brengen nog even de laatste afval naar de container. We hebben van die grote ondergrondse containers en er stak een laddertje uit. Wat is dat nou? Het was onze multimiljonair/parkeigenaar die afval stond aan te stampen onder het motto: die afvalzakken bevatten 80% lucht! Tja wat moet ik er van zeggen?
Nog even langs Steven om de poort- en bungalowsleutels af te geven, even naar Media Markt om een autoradiootje te kopen en dan eindelijk onderweg. Dik 160 kilometer naar onze boot, maar het gaat meestal in minder dan 1,5 uur. Je kent het, auto uitladen, boot inladen, alles moet een plekje krijgen, zware shag en sterke drank verdelen over de boot, paspoorten in de kluis en nog duizend dingen. Anna is er erg goed in. Het door ondergetekende gerepareerde deurslot (nieuw: € 133,-!) gemonteerd en het werkt als een zijtje. Het was al na zessen dat we besloten maar even een snackje te gaan kopen bij de buurman Waterkant Ships. Overstag heet het eet-en drinkgebeuren. We hadden niet veel trek en zagen een assortimentje Tapa's voor 2 personen voor een alleszins redelijke prijs. Doen dus. Het was zo lekker dat we nog wel zo'n portie lustten. Heerlijk. 't Kwart over tien en Anneke kan het niet laten: loopt nog steeds op te ruimen. De kajuit wordt steeds leger en de kastjes weer voller.


Dinsdag, 17 mei
't was weer even wennen, dat slapen aan boord, maar we hebben heerlijk gemaft. Na ontbijt en koffie op weg naar een nationale grootgrutter. De eerste boodschappenkar had Anneke bestemd voor..... bier. Nou, die zakte dan ook bijna door z'n wieltjes. De volgende kar werd vol gekieperd met ... wijn en nog een hele hoop andere houdbare goederen. Zoals daar zijn: afbakbroodjes, pinda's, houdbare halfvolle melk, frisdrank, sappen, soepen en nog veel meer. We leggen een kapitaal in de kassa.
Maar kun je je voorstellen? Je gooit eerst de handel in een boodschappenkarretje, vervolgens moet je het stouwen in de auto. Op de haven hebben ze gelukkig ook karretjes dus kiep je daar de zooi weer in. Dan moet je het spul op de boot zien te krijgen, vervolgens in de boot en dan volgt de fijnlogistiek onderdeks en daar is Anneke heel goed in en ik niet, ik heb andere kwaliteiten. Dat was grootgrutter een en we moesten er nog een hebben. Afijn, zelfde ritueel als hierboven. Om 17:00 uur hadden we (Anneke dus) de hele boot ingeladen, de waterlijn is nauwelijks veranderd: klaar. Ja klaar, toen begon het. We hebben al een paar jaar geen radio aan boord en dus ook geen CD-speler. We vonden het niet zo erg, we hadden andere dingen te doen en we genoten toch wel. Maar nu we weer in thuiswateren zijn is een stukje nieuwsgaring of een mopje muziek ook wel lekker. Maar ja, ik zie als een berg op tegen de klus. Het hele instrumentenpaneel moet eraf, dan moet de oude, kapotte radio eruit en dan de nieuwe monteren. Hopen dat de bedrading past, zo niet dan moet ik daar weer achter aan. Maar goed, vrienden, het demonteren was een uiterst zweterige klus en de inbouw ging ook niet echt eenvoudig, maar het spul zit erin, de hele navigatiehoek zit weer op z'n plek, het ziet er strak uit en het is ondertussen over tienen! Het moet niet gekker worden: dit begint op werken te lijken.

Woensdag, 18 mei (logstand totaal: 23363 nM)
We hebben nog even een tuinslang geregeld: ons fraaie oprolslangetje kan de druk niet meer aan en blaast water all over de place en deels in de tank. Dat gaat dus binnenkort helemaal naar de barrebiezen, vandaar. De kuiptent eraf, de kuip schoongemaakt en zo nog wat klussen: we zijn klaar om op pad te gaan. Maar eerst door de Manderssluis en dan naar van de Kolk, de diesel- en gasboer. En die weet ook weer van aftikken: 94 liter diesel en een verse, nieuwe gastank. Zo, nou kunnen wij weer een tijdje. Met het gas kunnen we een week of 20 vooruit denken we, dus daar zouden we de hele trip mee moeten halen. Over enen voeren we naar de Volkeraksluis en daar konden we zo naar binnen. Snelle schutting zodat we de Haringvlietbrug nog konden halen om 14:00 uur: perfect. Genua ervoor en met een klein knikje in de schoot liepen we als de brandweer naar Hellevoetsluis. 't Is duidelijk nog geen seizoen, er liggen maar een paar boten in het kanaal. 't Was koud vandaag, onder de buiskap wilde het nog wel een beetje, maar achter het stuur was het een stuk minder. Om kwart over vier lagen we en hadden gelijk de havenmeesteres aan de boot: handig met aanleggen. Nee, ze komt niet afrekenen, dat moet je zelf doen in het havenkantoor. En nee, je mag niet met contant geld betalen, je moet pinnen of chippen. Ik ben benieuwd hoe lang dat gaat duren. Als het druk is in het seizoen is de verleiding groot om er zonder betalen van tussen te gaan denk ik. Wij niet, maar anderen bedoel ik dan.
Zo, ons eerste ritje van deze trip zit erop. We zijn onderweg!


Donderdag, 19 mei
We waren ons bedje niet uit te branden vanmorgen: alles (buiten) was nat van de regen en het was ook nog koud. Via de marifoon kregen we gisteren informatie dat de Goereese Sluis niet goed of beperkt werkte en daar willen we wel door! Wat nou de oorzaak was of wat er verder zou gaan gebeuren met de sluis konden we niet boven water krijgen. Maar vandaag wel! Het Haringvliet, en daar ligt Hellevoetsluis aan, wordt te zout! Er is te weinig zoet water aanvoer vanuit het achterland en door het schutten komt er natuurlijk steeds een hele sluisinhoud (ja ja) vol met zout water in het Haringvliet terecht en dan wordt het een partij zout: niet te filmen! Je zou ze toch slachten, die milieuridders! Er wordt dus alleen rond laagwater geschut! Maar het maakt ons niet uit, we vertrekken met een tijdje stroom tegen, maar voordat we Scheveningen aanlopen hebben we stroom mee.
Vandaag toch nog actief geweest. We hebben ons bij de VVV voor laten lichten over bezienswaardigheden en we besloten het Nationaal Brandweermuseum te bezoeken. Wat een openbaring, wat een collectie: schitterend. We waren de enige twee bezoekers en een aldaar rondlopend heertje had alle tijd om ons alles uit te leggen: een prive-gids dus. We hadden nog wat tijd over, dus gelijk maar door naar het Droogdok Jan Blanken en dat hadden we al eens gezien, maar het is nu gewoon in functie als droogdok. Op deze plaats hebben de Ruijter, Tromp en Piet Hein hun voetstappen nog staan! Ook de stadswallen zijn ze aan het renoveren: het wordt als attractie steeds leuker dit dorpje (of is het een stad?)


Vrijdag, 20 mei
We willen naar Scheveningen.
Weersvoorspelling: ZW–W 2 tot 3 Beaufort.
Sluisvoorspelling: tussen 08:30 en 16:00 uur wordt er bediend.
Het was lekker wakker worden in het zonnetje en er stond geen wind. We voeren kwart over elf Hellevoetsluis uit op motor voor de paar mijl naar het Goereese Sas, de sluis bij Stellendam. En ja hoor, hij was gestremd, er was wat mis met de brugbediening. Dus maar een boterhammetje eten en wachten. Om 13:00 uur konden we er in en een half uur later waren we er door. In de voorhaven snel het grootzeil gezet (de eerste keer dit seizoen) en naar het Slijkgat toe. Dat lag natuurlijk stijf in de wind dus motorren. En ja hoor, daar kregen we 26 knopen wind recht van voren en da's veel meer dan Bft 2-3. Tussen de SG 6 en 8 (twee boeien) beroerden we de bodem een paar keer, maar we konden gewoon verder. Bij de SG 4 durfden we richting Noord te sturen naar de Maasvlakte 2. Een nare, rommelige zee. Op de hand sturen want dat trok maatje niet meer. Het goede nieuws is dat het hard gaat, heel hard.
Bij de oversteek van de Maasmond werd het een beetje druk en we moesten dik oploeven om achter een grote jongen langs te gaan. Het leek me raadzaam om de motor even bij te zetten, maar die deed het niet! Balen midden in die drukte! Anneke stuurt inmiddels weer de goede richting op en ik buig me over de motor. Het moest iets elektrisch zijn, want we hoorden wel een klik met starten, maar verder geen actie. Ik gaf een slinger aan de dynamo en vroeg Anneke te starten: lopen. Morgen eens uitzoeken wat dat kan zijn. Het is springtij en dat betekent zelfs met heel weinig wind (het laatste stuk) toch nog hoge snelheden over de grond.
Om zes uur liepen we Scheveningen binnen, alwaar Bart en Saskia ons stonden op te wachten.
Alleen het eerste stuk tegen de wind in was het koud, voor de rest prima weer! We zijn weer een stukje dichter bij Noorwegen!

Zaterdag, 21 mei
Ik word nog steeds geteisterd door een vastzittende verkoudheid. Slecht slapen, veel hoesten en zakdoeken vol met… je wilt het niet weten. We besluiten een dagje te blijven liggen om weer diverse klussen aan te pakken en om te proberen en beetje gezonder te worden. Anneke wilde nog wat vers voer inkopen (en dat is een takke end lopen!) en ik had de volgende klussen op het programma staan: grootzeilrail in de siliconenspray, de huik erop, de lazy jacks op maat maken en de kont van de boot even een flinke schrobber geven want die zag er niet uit. De belangrijkste klus was eigenlijk om de motor na te kijken. Ik wist waar ik moest zoeken en dat maakt het een stuk makkelijker. 2 Bosch relais naast het motorblok moeten droog zijn en goed contact maken. Dus met een ontvetter de zaak aangepakt en daarna contactspray erop. Even gloeien en .. hoppa: lopen. Zo zie ik het graag! Toen Anneke terugkwam van de Jumbo was ik ook klaar met m’n klusjes. Samen nog even de bimini erop gezet onder de hoes. Na de lunch naar de havenmeester om te kijken of we internet even konden gebruiken: aan boord is het brandhout. Nou, daar ook. Terug aan boord maar weer eens rond gesnuffeld met m’n actieve antennetje en ja hoor, een vrij access point. Niet erg snel, maar ik kon de website toch weer even bij- en wegwerken.
We zagen dat Ruud en Ireen aan boord waren van hun Chicky dus daar moesten we even langs om gedag te zeggen. We hebben het vermoeden dat Ruud nooit uitgewerkt raakt aan zijn boot en ze willen zo graag weg. Eerst 1 juni, nu 1 juli, maar het kan ook een week later worden. Ik heb het hem maar ronduit gezegd: “Jullie komen nooit weg. Laat dat gereedschap vallen en gooi de touwtjes los, GAAN!” We kennen het antwoord bij voorbaat: “Ja maar, dit moet nog gebeuren en dat is nog niet goed en…..”. Jammer dat je dan niet een knop om kunt zetten!


Zondag, 22 mei
We varen om 09:00 uur de haven van Scheveningen uit. De weersvoorspelling (daar gaat ie weer!) is 8 – 13 -15 tot 16 knopen wind uit het zuidwesten. Dat is ook de golfrichting dus niets in de weg. Direct buiten de havenhoofden vol tuig erop en gaan met de hondenslee: het sleurde erdoor! Om 09:30 uur kregen we een stormwaarschuwing over de marifoon: Bft 7! Da’s andere koek dan maximaal 16 knopen. Dat werd dus 30 knopen wind. De genua werd weggerold en de Zwit ploegde door richting IJmuiden, een afstand van ongeveer 24 mijl. Maatje, de stuurautomaat, gaf al gauw aan dat de golven van bakboord-achter niet zijn sterkste kant zijn en moesten we op de hand sturen. Het knalde erover en bij tijd en wijle liep ons trouwe schip uit het roer, wat weer resulteerde in wat gespetter over de bakboordboeg. Alles bij elkaar was het niet lekker varen. Voor IJmuiden stonden forse kuilen en we hadden dan ook moeite om de Zwit netjes tussen de pieren door te krijgen. Dan is het nog maar een klein stukje naar de jachthaven waar we naar de M-steiger werden verwezen. Die ligt met deze windrichting op lagerwal en het was dan ook goed mikken om niet te langzaam, maar ook niet te snel een box in te varen. Het lukte. We liggen muurvast tegen de vingersteiger en we vinden het helemaal goed. Wat een tocht! Buiten giert de wind door de verstaging en de wind is nog niet van plan om een beetje te dimmen.

Maandag, 23 mei
Zoals ieder jaar op deze datum: Bart is jarig. 39 jonge jaren. Gefeliciteerd!
Nou, de wind raasde er nog steeds over, dus van de voorspelde afname is nog niet veel terecht gekomen. Ons plan staat vast: we gaan naar de Six Haven in Amsterdam!
Kwart over elf gooiden we los in de Marina van IJmuiden, dan draai je zo het Noordzeekanaal op en naar de sluis. Die stond al open maar de brug nog niet. Het liep allemaal gesmeerd. Eenmaal op het Noordzeekanaal hebben we de genua gezet om diesel te sparen en het zeilde ook nog een beetje. Veel windschiftingen vanwege bebouwing en bomen. In de buurt van Amsterdam nam het scheepvaartverkeer en de –bewegingen enorm toe. Het was echt stevig uitkijken. We vonden de Six haven, maakten een geweldige manoeuvre en kropen met de kop in de wind een box in. We werden opgevangen door Dik en Marta die nu naast ons liggen. Ze hebben ons ooit gezien op St Maarten, waren toen op een heel fraaie catamaran van Dhr Fentener van Vlissingen. Ze hadden naar ons toe willen zwemmen, maar we hadden net het anker omhoog. Op onze website hebben ze een reactie geschreven en recent hebben ze ook nog ons boek gekocht. It’s a small world after all! Gezellig bij ons aan boord een drankje gepakt. Dik kent Jan van de Witte Raaf want ze waren beiden (co) piloot bij de KLM.
’t Is nog steeds vreemd weer: het waait harder dan de voorspellingen aangeven. Het goede nieuws is dat de zon de hele dag heeft geschenen en dat onze koppies en handjes weer een stukje bruiner zijn.