Till Tyskland

Zondag, 14 augustus
Sønderborg
Nou, van “zon” was totaal geen sprake. Maar vers brood hadden we wel. Een eitje…, je kent het ritueel. Anneke heeft zich onledig gehouden met het kuisen van de sanitaire ruimten en ik heb het log er maar eens uit gesloopt. Ik had wat verontreiniging verwacht, maar dit leek wel een Cariebse vervuiling! Gewoon allerlei kalkaanslag en niet een beetje. Dat het log überhaubt nog wat aangaf, wonderbaarlijk. De SY Emma van Christian, Maria en de zoons ligt er ook, we hebben elkaar bij een paar haventjes net gemist. Zij in Tunø, wij Samsø, wij in Fredericia en zij er tegenover in Middelfahrt. ’t Kan verkeren.
Er komen alweer boten binnen zetten, bijna allemaal Duitsers. Een ervan gaf een demonstratie hoe je het beste niet kon aanleggen. Bij het binnenvaren haalde hij de snelheid compleet uit z’n schip en ging dwars voor de smalle doorvaart liggen. Een andere binnenlopende boot vond dat niet leuk en zei er iets van. Nr 1 gaf een beetje gas en knalde zo tegen het remwerk van het havenhoofd, wel aan de groene kant, dat dan weer wel. Waarop Anneke zei: “Als je een groen bordje ziet is de box vrij.” Vervolgens heeft hij op vijf verschillende plaatsen geprobeerd z’n boot tussen de palen te krijgen, wat steeds niet lukte. Inmiddels was er een soort walploeg ontstaan die wel wilde assisteren met aanleggen en die hobbelde braaf van de ene vermeende aanlegplek naar de andere. Uiteindelijk lukte het, maar niet nadat iemand van een andere boot bij hun aan boord was geklommen. Tsjonge, wat een slimbo!
Na de lunch moest er toch een stukje Sønderborg bekeken worden. Zeiljacks aan want het regende katten en honden. Het is voorwaar een mooie oude, historische stad. Slot Sønderborg ziet er zeer fraai uit en het ziekenhuis is ook al gevestigd in een heel oud, reusachtig pand. In 2017 wordt Sønderborg Culturele Hoofdstad van Europa, daar zijn ze nu al druk mee bezig om het uit te dragen. We hebben wat boodschappen kunnen oppikken en daarna rap aan boord. De ene na de andere Nederlandse boot loopt binnen!
De weersverwachting die het DMI heeft gemaakt voor morgen ziet er goed uit: we willen naar Holtenau en dat is dus weer Duitsland


Maandag,15 augustus
Naar Holtenau
Christian en Maria kwamen even afscheid nemen. We hebben afgesproken foto’s te maken van elkaar onderweg. We vertrokken om half tien en de SY Emma was al een half uur eerder vertrokken. Compleet in de zeilpakken want er waaide een koude wind. Maar wel uit de goede richting: west! Onze koers is ongeveer zuidoost: mooier kan niet. Het log liep weer als een zonnetje en de Zwit ook: het ging hard. Na tweeëneenhalf uur hadden we ze te pakken en de camera’s klikten er vrolijk op los. Pas om half drie ging de motor weer aan in de Kieler Förde, we hebben nog drie mijl te gaan tot de sluis. We zijn aan het afmeren klinkt er ineens: ”Anneke und Hans!”. Niet te geloven, maar Klaus en Brita met hun fraaie Dobbel & Jesse-schip voeren naar hun vaste ligplaats. Het duurde maar even en Brita stond bij ons naast de boot en nodigde ons uit voor de BBQ om 17:30 uur. Wat een geweldig enthousiast mens! Wij togen op pad met wat happen en snappen om de feestvreugde te verhogen naar hun Kabouterhuisje, maar daar was niemand thuis. Hijgend kwam Brita aanmarcheren om te vertellen dat het bij hun aan boord was. Het werd beestachtig gezellig!
Wat een geweldige zeildag en wat een prachtige afsluiting van Scandinavië!
We hebben 36,4 mijl gevaren in een heel snelle tijd.


Dinsdag, 16 augustus
Holtenau - Rendsburg
We waren aan het ontbijt en we hadden geen haast. Maar rond negen uur begonnen er bootjes op te stomen naar de sluis van het Kieler Kanal. En aangezien je nooit weet wanneer die weer opengaat, leek het ons toch raadzaam wel met deze schutting mee te gaan. Touwtjes los en naar de sluis: we waren de laatste! De deuren gingen dicht. Naar boven naar het Kanalambt om de doorvaartgelden te betalen (€ 18,-) voor het hele kanaal en de twee sluizen. Rendsburg was het doel, we kennen het van de heenreis en al eens eerder. Je kunt er diesel tanken (66 liter), wassen en drogen (€ 6,-), water tanken en elektriciteit aanwezig. Internet is er ook maar is duur, dus even wachten met uploaden van de website. Vanaf de dieselpomp moesten we verkassen naar een andere plek en ik meende handig te zijn en aan een lange steiger te gaan liggen. Er was maar een schip aan die ellenlange steiger. Dat er een bord op stond met : “Nur für Schiffe über 15 meter” zag ik maar even over het hoofd. Maar Silke met blond haar op haar hoofd en tanden, dacht daar anders over. Wegwezen. Shit, moeten we weer tussen palen afmeren en daar heb ik een bloedhekel aan en zeker met zijwind. Maar goed, zo kwam het toch wel, we liggen keurig tussen twee palen in een ligplaats van ongeveer 15 meter.
We liggen naast een Bavaria 39, je weet wel, die met stahoogte. Natuurlijk raken we in gesprek over Bavaria’s in het algemeen en die van ons in het bijzonder. Ze kopen heel spontaan ons laatste exemplaar van Plannen in het zand. Ze komen zo even ons schip vergelijken met hun schip. Plannen voor morgen? Naar Brunsbüttel en dan het weergat afwachten voor de trip richting Nederland.


Woensdag, 17 augustus
Rendsburg – Brunsbüttel
Het liep vanmorgen zomaar probleemloos. Dat wil zeggen dat we lekker op tijd los konden gooien. Varen we normaal nooit zonder eerst een kop koffie achter de kiezen gegooid te hebben, vanmorgen vertrokken zonder dat pepmiddel. Eerst het kanaaltje uit naar het NOK (Nord-Ostsee Kanal). Vlak voor ons langs voer de Kristina Cruise, een Fins cruiseschip uit Kotka. Bij der eerste Weiche, dat is een wachtplaats voor grote schepen om elkaar te kunnen passeren, moest hij stoppen en wij konden er voorbij. Niet geheel tot genoegen van mijn Anna die niet van dit soort grappen houdt. Natuurlijk werden we daarna weer opgelopen door dit cruiseschip samen met een ander groot vrachtschip. Weer bij een Weiche moesten beide schepen weer wachten voor tegenliggers en konden we er weer voorbij, ditmaal ertussen door. We hadden inmiddels een schare enthousiaste bewonderaars op de dekken staan! En wat denk je? Vlak voor de sluizen van Brunsbüttel moesten ze inhouden voor de volgende schutting en voeren we ze ten derde male voorbij. Spectaculaire acties vandaag. En dat alles om ruim 36 mijl in 6 uur af te leggen. Prima trip met meestal acceptabel weer, soms koud als de zon achter een wolk dook en soms lekker warm. De afmeerplaats in Brunsbüttel was niet druk en we vonden een plekje naast een Duitse motorboot. Als een speer naar de lokale middenstand (en dat is hier Aldi, want die is vlak bij) waar we ruim € 60,- doneerden en waarna onze rugzakken uitpuilden van de handel. Zo als het nu lijkt gaan we morgenochtend door naar Cuxhaven. Dat is maar 18 mijl, maar met de stroom mee ben je er zo.